همزمان با لحظاتی که رسول مکرم اسلام (ص)

آخرین دقایق زندگی مبارک خویش را سپری

می کردند. گروهی از عناصر ذی نفوذ و سران

قبایل و مهاجرین و انصار ،در محلی بنام سقیفه

تجمع کرده و برای خلیفه اول هم پیمان شدند.

این مسئله در حالی بود که 70 روز از ماجرای

بیعت بزرگ غدیر گذشته بود و همه مسلمانان

توصیه و اعلام رسمی و علنی پیامبر ( ص )

برای جانشینی حضرت علی (ع) را به یاد

داشته و شکی در آن نداشتند.

با این وجود ، حضرت علی (ع) ، وظیفه خود

در راستای تعظیم جایگاه و خاکسپاری رسول

خدا (ص) رابه بهترین نحو انجام داد.

و در روز های بعد به چند دلیل،سکوت در برابر

مدعیان خلافت را بر قیام، ترجیح دادند.

آن حضرت،در خطبه«شقشیه»علل سکوتشان

در برابر خلفا را بیان کرده اند:

«من ردای خلافت را رها ساختم، دامن خود را

از آن در پیچیدم (کنار رفتم) در حالی که در این

اندیشه فرو رفته بودم که آیا با دست تنها(بدون

یاور ) به پا خیزم ( و حق خود و مردم را بگیرم )

و یا در محیط پر خفقان و ظلمتی که پدید آوردند

صبر کنم؟ محیطی که پیران را فرسوده،جوانان

را پیر و مردان با ایمان را مانند واپسین دم زندگی

به رنج وا می دارد(عاقبت) دیدم بردباری و صبر ،

به عقل خرد نزدیک تر است، شکیبایی ورزیدم.

ولی به کسی می ماندم که خار در چشم و

استخوان در گلو دارد. با چشم خود می دیدم

میراثم را به غارت می برند. ( نهج البلاغه )

این سخنان را امام (ع) در وضعی بیان کردند

که اسلام در خطر بود و جهان اسلام نیاز به

وحدت داشت. زیرا هم در حوزه اسلام عوامل

تهدید کننده وجود داشت وهم دشمن خارجی

جهان اسلام را تهدید می کرد.

اما با اینکه حضرت علی (ع) بر اساس تکلیف

خود بعنوان سمبل و پیشوا و رهبر مسلمین

سکوت اختیار کرده بودند. بقیه تکلیف داشتند

و در راس آنان حضرت فاطمه ی زهرا (س) از

همان ابتداء به دفاع از ولایت و جایگاه و حق

امیرالمومنین (ع) پرداخته و با سپر ساختن

وجود مبارک خود در روز بیعت اجباری و تحمل

شکنجه وبا سخنان و خطبه های کوبنده در

مجالس عمومی و حتی با مراجعه ی خانه به

خانه و روشنگری به تکلیف و وظیفه ی الهی

خود عمل نموده و جان پاکش را در این مسیر

تقدیم نمودند.

متاسفانه در آن زمان ، اکثر مسلمان و حتی

خواص و بزرگان اسلام نیز،با سکوت خود در

مظلومیت حضرت علی (ع) و زمینه سازی

شهادت حضرت زهرا (س) سهیم شدند. و

مسیر اسلام ناب محمدی (ص) ، سالیان

متمادی ، منحرف شد.

تمامی مقاطع تاریخ و دوران ها ، صحنه ی

آزمایش همگان ،مخصوصا خواص و نخبگان

است.و متاسفانه در اکثر دوران های تاریخ

توجیه و سکوت و راحت طلبی خواص و

بزرگان ،موجب مظلومیت و زمینه سازی

برای شهادت پیشوایان و رهبران دینی

شده است.

قطعا تکلیف آحاد مردم ، مومنین و خواص

با بصیرت ،در هرزمان ، روشنگری و پاسخ

به شبهات سیاسی و اعتقادی جامعه

ایران اسلامی ، حضور در صحنه و تقابل

جدی با جنگ اقتصادی و فرهنگی با

دشمنان و بدعت گزاران است. وگرنه

امثال حضرت علی (ع) در مظلومیت و

حضرت زهرا (س) به سوی شکنجه و

شهادت امام حسن (ع) مجبور به

پذیرش صلح و حسین ابن علی (ع )

به مسلخ شهادت رفته و ائمه دین

یکی پس از دیگری به شهادت رسیدند

تا احکام الهی و شعائر و سنت پیامبر

اسلام در بلاد اسلامی پا برجا باشد.

و البته انقلاب اسلامی ما نیز از این

قائده مثتنثی نخواهد بود.

متاسفانه با سیاست های اقتصادی و

فرهنگی دولت های هاشمی و خاتمی

و احمدی نژاد در طول 20 سال گذشته

نسخه های غربگرا و لیبرالیسم به

جامعه تزریق گردید. وهیچ الگویی ایرانی

و اسلامی در معقوله اقتصاد اسلامی و

فرهنگ بومی ایرانی ارائه نشد. که حتی

دلسوزان اسلام با نصیحت و با انتقاد به

تعدیل اقتصادی دولت سازندگی هاشمی

گوشزد نمودند. و دولت اصلاحات خاتمی

با شبهه پراکنی به فرهنگ دینی مردم

کوتاهی نکرد. که اثرات رفتار و افکار

سیاستمدارن و مسولین دولتی به

راحتی در جامعه نمایان است.

یکی از احکام الهی که در قرآن به

مسلمانان تاکید شده موضوع ربا در

بانک های دولتی و خصوصی هنوز

ناینحل مانده است.

موضوعات حجاب ، فساد اقتصادی

، تجمل گرایی ، رانت و پارتی بازی

در سازمان های دولتی و هزار موارد

دیگر که زبان مقام معظم رهبری و

دلسوزان اسلام مورد تاکید قرار گرفت.

      { فاعتبروا یا اولی الابصار }